بسم الله الرحمن الرحیم

اول از اینکه این مقاله رادر این وبلاگ قرار بدم چند نکته را خدمت خوانندگان عزیز و گرامی برسانم:

این مقاله با توجه به منابع برادران اهل سنت و اهل تشیع و به دور از هرگونه تعصبات نوشته شده است

و همچنین چون این مقاله توسط خودم نوشته شده است تکثیر با ذکر منبع هیچگونه اشکالی ندارد ولی بدون ذکر منبع شرعا حرام می باشد.

بسم تعالی

 قال رسول الله_{صل الله علیه و اله}: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة»[1]؛ هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت، مرده است.

معرفت نسبت به امام

نماز و روزه و تمام عبادات، بدون پذیرش ولایت امیرالمومنین علی_{علیه السلام}، مقبول درگاه احدیت نیست و شرط قبولی عبادات و اعمالمان، امضا و تائید شدنش توسط اهل­بیت_{علیهم­السلام} است. بدون آن امضا و تائید، عباداتمان مانند چک بی­امضایی می­مانند که میلیاردها مبلغ دارد ولی چون زیر آن چک، امضایی نیست، نمی­توانیم از موجودیش استفاده کنیم.

          به منکر علی بگو نماز خود رها کند                نماز بی ولای اوعبادتیست بی وضو

اگر ولایت امیرالمومنین علی_{علیه­السلام} هم را پذیرفتیم ولی نسبت به امام زمانمان معرفتی پیدا نکردیم، این پذیرش ولایت نیز فایده­ای ندارد. مهمترین سند این گفته حدیث نبی مکرم اسلام_{صلوات الله علیه و اله} هست که توسط اهل تشیع و اهل سنت نقل شده است: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیه»؛ پس علاوه بر قبول ولایت امیرالمومنین علی_{علیه السلام}، باید نسبت به امام زمان خودمان نیز معرفت و شناخت داشته باشیم.

امام زمان کیست؟

اهل تشیع در این باره می­گویند: منظور از امام زمان در این حدیث، همان دوازده تن امامانی هستند که پیامبر اکرم_{صل الله علیه و اله} در خطابه غدیرشان از آن­ها نام برده­اند.

اهل سنت در این باره می­گویند: منظور از امام زمان، سلطان و زمامدار هر عصریست؛ چه ظالم باشد و چه عادل. این سخن اهل سنت را عقل تایید نمی­کند؛ چون شناختن سلطان ظالم، هیچ تاثیری در ایمان و اعتقاد مردم ندارد، چه برسد به اینکه فردی که نسبت به او معرفت پیدا نکند مرگش، به مرگ دوران جاهلیت باشد.

عده­ای دیگر از اهل سنت می­گویند: منظور از امام زمان، در این حدیث، همان قرآن است. پاسخ این حرف ایشان هم این است که: قرآن برای تمام زمان­هاست و گذشت زمان، تغییری در آن پدید نمی­آورد تا هر قرآنی، امام زمان مردم زمان خود باشد. در ضمن اگر در این نظر، منظور از معرفت، شناختن کلمات و آیات قرآن باشد، در هر عصری، افراد زیادی از مسلمانان هستند که سواد خواندن و نوشتن ندارند، حال باید بگوییم آنان که نمی­توانند، بخوانند و بنویسند در هنگام مرگ به مرگ جاهلیت می­میرند؟!![2] و این حرفی است که عقل سلیم و وجدان بیدار آن را قبول نمی­کند.

منظور از «مات میتة جاهلیة» چیست؟

منظور مرگی است که همراه با کفر و نفاق و ظلالت باشد و سند این سخن روایت زیر است:

«أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ الْفُضَيْلِ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُغِيرَةِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِاللَّهِ_{علیه­السلام} قَالَ رَسُولُ اللَّهِ_{صلی­الله...} مَنْ مَاتَ لَا يَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً قَالَ نَعَمْ قُلْتُ جَاهِلِيَّةً جَهْلَاءَ أَوْ جَاهِلِيَّةً لَا يَعْرِفُ إِمَامَهُ قَالَ جَاهِلِيَّةَ كُفْرٍ وَ نِفَاقٍ وَ ضَلَال»[3]ٍ.

حارث ابن مغیرة می­گوید: از امام صادق­_{علیه­السلام} پرسیدم آیا رسول الله_{صل­الله­علیه­و­آله} فرموده_­اند: هرکس بمیرد و امامش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است؟ امام صادق­_{علیه­السلام} فرمود: بله، گفتم: منظور از جاهلیت، جاهلیت قبل از اسلام است و یا جاهلیت نشناختن امام؟ حضرت فرمودند: جاهلیت کفار و منافقین و گمراهان است.

پس طبق این حدیث و روایات دیگر، منظور جاهلیت مطلق بوده و جهالت نسبت به امام مساوی با گمراهی در تمامی عرصه­ های دینی است.

 ظهور بسیار نزدیک است